తప్పు చేస్తే ఒకసారి క్షమించవచ్చు. మళ్ళీ అలాంటి తప్పు చేయకుండా ఉండాలి. అప్పుడే ఆ పదం అర్థవంతం అవుతుంది. అలాంటి తప్పే కాదు, మరెలాంటి తప్పూ జరగకూడదనే సందేశం క్షమత్వంలో దాగి ఉంటుంది. తప్పుదారిలో నడుస్తూ, తప్పుడు పనులు మానకుండా, ప్రతిసారీ క్షమించమని వేడుకుని ఇవతలికి రాగానే అంతా మరిచిపోయి మరింత రెచ్చిపోయే ప్రమాదకరమైన వ్యక్తులు సమాజానికి చీడపురుగులు. ఇలాంటి పాపాత్ములను క్షమిస్తూపోతే, సామాజిక వ్యవస్థ అస్తవ్యస్తంగా మారి, మూలాలు కదిలిపోయిన మహావృక్షంలా కూలిపోతుంది. అలా జరగకుండా, నైతిక బాధ్యతను గుర్తించి, కట్టుదిట్టంగా సమాజానికి గట్టి పునాది నిర్మించటానికే మతం పుట్టింది. ఈ మహావృక్షం ఎప్పుడు, ఎలా పుట్టిందో తేల్చిచెప్పటం అసాధ్యం. కాని, అందరూ గుర్తుంచుకోవలసిన విషయం ఒకటుంది. నైతిక విలువలు లేని మతం, వేళ్లూనని మహావృక్షం లాంటిది. అది పేకమేడలా ఏ క్షణాన్నైనా కూలిపోతుంది. అలాగే, ఆత్మోన్నతి సాధించలేని శుష్క నీతివాచకం మోడువారిన మహావృక్షంలాంటిది. అది ఉన్నా ఊడినా ఒరిగేది ఏమీ లేదు. వట్టి దండగే అనాలి. తప్పు చేయటం అంటే నిప్పుతో చెలగాటమే. తెలిసి చేసినా, తెలియక చేసినా శిక్ష తప్పదు. బయటికి కనిపించకపోయినా, లోపల అది భుగభుగమంటూ కాలుస్తూనే ఉంటుంది. తప్పుచేశాక దాని తాపం సన్నని మంటలా రగులుతూ మాటిమాటికీ గుర్తుచేస్తూ ఉంటుంది. కాబట్టి, ఫలితం అనుభవించక తప్పదు. పశ్చాత్తాపం పరిశుద్ధం చేస్తుంది. తగిన ప్రాయశ్చిత్తం జరిగేదాకా మనసును ఆ తాపం కొరత వేస్తూనే ఉంటుంది. శరీరంకన్నా మనసు పడే బాధ మరింత దుర్భరం.
మనం చేసే తప్పొప్పులకు, పాపపుణ్యాలకు మనమే బాధ్యత వహించాలి. పాపాల నుంచి ఎలా రక్షించుకోవాలో, అవసరమైతే శిక్ష ఎలా అనుభవించాలో నిర్ణయించుకోవలసింది మనమే. అందుకే మనసు అనే పరికరాన్ని మన చేతిలో పెట్టాడు ఆ భగవంతుడు. ఆలోచించే శక్తి, విశ్లేషించే నేర్పు, యుక్తాయుక్త విచక్షణ- అన్ని గుణాలూ మనసుకే ఉన్నాయి. సృష్టిలో మరే అన్యజీవికీ లేని ఈ వెసులుబాటు ఒక్క మనిషికి మాత్రమే ఉండటం గమనించదగ్గ విషయం. తప్పు చేయటం మానవ సహజం. అది తప్పు అని తెలియగానే ఆ నిప్పును దూరం చేసుకోవాలి. మనకు కనువిప్పు కలగాలి. ఒకసారి చేయి కాలాక, బాధ ఏమిటో తెలుస్తుంది, అనుభవించాలి. అలాంటి బాధలు కలగకుండా జాగ్రత్తపడటం వివేకవంతుడి లక్షణం. అంతా ఆ భగవంతుడే చూసుకుంటాడు లెమ్మనుకుని మన ప్రవర్తన మార్చుకోకపోతే, మనిషి జన్మకు అర్థమే ఉండదు.
- ఉప్పు రాఘవేంద్రరావు
No comments:
Post a Comment