ఓం భూర్ భువస్వహ తత్స వితుర్వరేణ్యం .... భర్గో దేవస్య ధీమహి ధియోయోన: ప్రచోదయాత్!!

Thursday 25 July 2013

గృహస్థాశ్రమం


 ఆ
ధ్యాత్మిక జీవిత పయనం అంటే చాలామందికి భయం. ధనార్జన నిలిపివేయాలి. సుఖానుభవాలు తగ్గించుకోవాలి. అబద్ధాలు, మోసాలు, స్వార్థం, లోభత్వం, కాఠిన్యం... ప్రాపంచిక సుఖానుభవాలకు అనివార్యమైన ఈ అన్నీ వదులుకోవాలి. ఉద్యోగం, వ్యాపారం... సంపాదనకు, సంతోషానికి ఇవి అవసరం. మరెలా? భార్యాపిల్లలు, తల్లిదండ్రులు... వీరిని సుఖపెట్టడం, సంతోషపెట్టడం బాధ్యత అయినప్పుడు జీవన విధానంలో కొంత వెసులుబాటు కావాలి. పూర్తి నిజాయతీ, సత్యసంధత, పనికిరావు. ఎలా? ముఖ్యంగా ఎన్నో నియమాలు, నిబద్ధతలు! మరెలా? ఆధ్యాత్మిక జీవితాచరణ... బాబోయ్‌... ఎన్ని ఆటంకాలు! ఎన్నెన్ని అవరోధాలు!

మనిషికిది నిజంగా డోలాయమాన స్థితే. సంసారాన్ని వదులుకోలేడు. భగవంతుణ్ని పొందాలనే కాంక్షనూ వీడలేడు. కానీ భయం! మనం ఏమైనా ప్రయాణం పెట్టుకున్నప్పుడు మూడు మార్గాల్లో ఒకటి ఎంచుకోవలసి ఉంటుంది. గమ్యాన్ని బట్టి ఒక్కోసారి రెండు, ఎప్పుడైనా మూడూ కూడా. భూమార్గం, జలమార్గం, ఆకాశమార్గం. తప్పదు. భూమార్గంలో వాహన ప్రమాదాలుంటాయి. దొంగల భయం ఉంటుంది. అరణ్యం గుండా అయితే క్రూరమృగాల బాధ. జలమార్గంలో ఆటుపోట్లు, వరదలు, తుపానులు. సాగరంలో అయితే మొసళ్లు, తిమింగిలాలు, సముద్ర దొంగలు. ఇక ఆకాశమార్గం చెప్పనే అక్కర్లేదు. ప్రతి క్షణం ప్రమాద భయం. అయినా మన ప్రయాణం ఆగదు. చేసే తీరాలి. అనివార్యం. పరమపద ప్రయాణంలో మాత్రం అవరోధాలుండవా, సమస్యలుండవా? ఉంటాయి. లోకంలో ప్రతి సమస్యకూ పరిష్కారాలుంటాయి. ఔను. ఒక సమస్యకు వంద పరిష్కార మార్గాలు. పరిష్కారం లేని సమస్యే ఉండదు.

సాధారణ జీవన పోరాటానికే... అనివార్యం అనుకున్నప్పుడు... ఆయుధాలు సమకూర్చుకుంటాం. బలగాన్ని సమీకరించుకుంటాం. మనోదారుఢ్యాన్ని పెంచుకుంటాం. జయం మనదా, కాదా? ఇది సమస్య కాదు. పోరాడతాం. అంతే. విషయ భోగాలకే మనం ఇంత వెంపర్లాడి సర్వస్వాన్నీ పణంగా పెట్టేందుకు సిద్ధం అయిపోతున్నప్పుడు అత్యంత ఉత్కృష్టమూ, అనివార్య ఫలితమూ అయిన పరమపదాన్ని సాధించుకునే యుద్ధం చేయలేమా? ఎంత అందమైన యుద్ధం? ఎంత ఆనందకరమైన పోరాటం! ఒక వసంతం, ఒక వెన్నెల, ఒక కోయిలపాట... ఒక సుమబాలల సౌందర్యం, సౌరభం, మకరందం, మకరందాల మత్తిల్లిన తుమ్మెదల ఆనందభైరవి రాగాలు, గానాలు... ముగ్ధమనోహరమైన అనుభూతి. ఆధ్యాత్మిక మార్గం పొడుగునా ఈ అనుభవమే. ఈ అనుభూతే. కాదు. ఇది కాదు. ఇదే కాదు. ఇంతే కాదు. వూహలకందని, మాటలకు చెందని రసానుభూతి. దివ్యానుభూతి. ఒకనాటిది కాదు. ఒక కాలానిది కాదు. భగవంతుడి నామాన్ని స్వీకరించింది మొదలు ఆయనలో మమేకమయ్యే క్షణం వరకు, ఏకమయ్యే క్షణం వరకు... దేని కోసం దీన్ని వదులుకోవాలి? దీనికి సాటి మరోటేముంది? అసలు పోల్చే దమ్మెవరికుంది? ఎవరైనా 'ఎంపిక' అవకాశం వచ్చినప్పుడు ఉన్నతమైనదాన్నే ఎంచుకుంటారు. ఉత్తమమైనదాన్నే కోరుకుంటారు. అవకాశం ఉండాలంతే... మనకు ఆ అవకాశం ఉంది, ఆ అదృష్టం ఉంది.

నిజమే. సంసారాన్ని వదులుకొమ్మని ఎవరూ చెప్పరు. అది మనిషి కర్తవ్యం. అయితే ఉత్తమమైనదానికి అధిక ప్రాధాన్యమిస్తూ దాని పురోభివృద్ధికి రెండోదాన్ని ఆసరా చేసుకునే అవకాశాన్ని వెదుక్కోవాలి. ధర్మాచరణకు జీవిత భాగస్వామి అవసరం ఎంతో ఉంది. స్త్రీకైనా, పురుషుడికైనా గృహస్థాశ్రమం ఎంతో ఉదాత్తమైంది. ఉదారమైంది. ధార్మిక జీవనానికి ఎంతో ఉపయుక్తమైంది. మెలకువలు తెలుసుకోవాలి. వెసులుబాట్లు వాడుకోవాలి. అనివార్యతను ఆచరిస్తూనే అత్యుత్తమమైనదాన్ని అందుకునే ప్రయత్నం చేయాలి. తీవ్రమైన కృషి చేయాలి. రహస్యం ఏమిటంటే- సన్యాసి కంటే సంసారికి తన్ను తానూ, తన ప్రగతినీ పరీక్షించుకునేందుకు, పైకెదిగేందుకూ ఎక్కువ అవకాశం ఉంది.

ఆశ్రమాల్లోనే తలమానికం గృహస్థాశ్రమం. పరీక్షకైనా, పరిణతికైనా... ఇదే నిజమైన పోరాటం, అసలైన యుద్ధం. చేద్దాం!
                                                                   - చక్కిలం విజయలక్ష్మి 

No comments:

Post a Comment